اگر تو نباشی هزار بار گریه هم مرا سبک نمی کندو ابرهای مهربان هم نمی توانندغباری را که بر دلم خواهد نشست بشوینداگرتونباشیچه خواب باشم و چه بیدارحتم دارم روزگار تکه کاغذیست افتاده در گوشه خیابانی درازخیابانی که پای هیچ عاشقی به ان باز نشده استاگرتونباشیچه در کنار پنجره بایستمچه در شبستانی نمور و بی نور بنشینماشتیاقی برای دیدن افتاب ندارمدوری تو را بی تعارف و مبالغه بگویمحتی به اندازه یک نفس کشیدن تاب ندارماگرتونباشیاگر تو نباشی هزار بار گریه هم مرا سبک نمی کندو ابرهای مهربان هم نمی توانندغباری را که بر دلم خواهد نشست بشوینداگرتونباشیچه خواب باشم و چه بیدارحتم دارم روزگار تکه کاغذیست افتاده در گوشه خیابانی درازخیابانی که پای هیچ عاشقی به ان باز نشده استاگرتونباشیچه در کنار پنجره بایستمچه در شبستانی نمور و بی نور بنشینماشتیاقی برای دیدن افتاب ندارمدوری تو را بی تعارف و مبالغه بگویمحتی به اندازه یک نفس کشیدن تاب ندارماگرتونباشیاگر تو نباشی هزار بار گریه هم مرا سبک نمی کندو ابرهای مهربان هم نمی توانندغباری را که بر دلم خواهد نشست بشوینداگرتونباشیچه خواب باشم و چه بیدارحتم دارم روزگار تکه کاغذیست افتاده در گوشه خیابانی درازخیابانی که پای هیچ عاشقی به ان باز نشده استاگرتونباشیچه در کنار پنجره بایستمچه در شبستانی نمور و بی نور بنشینماشتیاقی برای دیدن افتاب ندارمدوری تو را بی تعارف و مبالغه بگویمحتی به اندازه یک نفس کشیدن تاب ندارم
